Nie tylko Słowacki Raj

dodano: 2022-06-03 19:47
autor: Anita Kaźmierska | źródło: podroze.satkurier.pl

Doliny Słowackiego Raju należą do najbardziej popularnych atrakcji u naszych południowych sąsiadów i stanowią doskonałą alternatywę dla osób poszukujących odmiany w wędrówkach na łonie natury. Oprócz dolin Słowackiego Raju warte odwiedzenia są również te w Górach Choczańskich położonych stosunkowo blisko granicy z Polską. W każdym z tych miejsc znajdują się kładki, mostki czy drabinki. Nie brakuje też punktów widokowych.

GiIIan / Shutterstock.com

Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.

Tomaszowski Widok, przełom Hornadu i Klasztorzysko w Słowackim Raju

W Słowackim Raju polecam też pętlę ze Spiskich Tomaszowic przez Tomaszowski Widok, przełom Hornadu i Klasztorzysko. Trasa ta ma długość 14,2 km, przy sumie podejść około 900 m.

Odcinek zielonego szlaku turystycznego z parkingu w centrum wsi do Tomaszowskiego Widoku mierzy 2,4 km, z tego prawie 2 km to spacer pośród zabudowań oraz polną drogą, a pozostałe 500 m - przez las.

Tomášovský výhľad znajdujący się na wysokości 667 m n.p.m. to skalna platforma na zboczu doliny Hornadu. Górna część ściany jest przewieszona, a dolną stanowi skalne urwisko porośnięte drzewami. Jest to świetny punkt widokowy i zarazem miejsce popularne wśród turystów do fotografii portretowej. Warto odejść żółtym szlakiem kilkadziesiąt metrów na lewo, gdzie znajduje się kolejne dobre miejsce do wyjątkowych ujęć.

Dalszy etap to zejście do doliny Hornadu. Na 700 m odcinku deniwelacja wynosi prawie 150 m. W omawianej trasie spacer przełomem rzeki odbywa się na dystansie 4 km. Do przejścia jest łącznie 5 mostków (m.in. kamienny Kartuziánsky most czy linowy - Lanová lávka), a także drewniane kładki oraz stalowe półeczki (stúpačky). Nie brakuje dodatkowych zabezpieczeń w postaci łańcuchów.

Kompletny szlak wzdłuż Hornadu, między ujściem Wielkiej Białej Wody a Smižanami, ma długość około 13 km, jednak w opisywanej opcji należy zaraz za mostem linowym zakręcić na południe do Klasztorzyska.

Klasztorna Roklina (Kláštorská roklina) jest dość krótka - jej długość wynosi nieco ponad 1 km, ale za to obfituje w piękne wodospady, m.in. Strakov vodopád (Wodospad Straki, 13 m wysokości), Dúchový vodopád (Wodospad Tęczowy, 8,5 m) i Machový vodopád (Wodospad Omszały, 6 m).

Klasztorzysko, zwane także Skałą Schronienia (Skala útočisťa) lub z języka łacińskiego Lapis Refugii, to rozległa polana, na której znajdują się ruiny klasztoru kartuzów pochodzącego z XIII w. Po kilku najazdach i grabieżach, życie zakonu zakończyło się tu definitywnie w 1543 r. Opuszczony budynek klasztoru i kościół zostały zburzone w XVI w. Do dziś zachowały się jedynie fundamenty i pozostałości murów (trwa ich rekonstrukcja). Nieopodal znajdują się: bufet, domki letniskowe oraz cmentarz symboliczny.

Klasztorzysko z ruinami klasztoru kartuzów, w tle Tatry

Powrót do parkingu odbywa się niebieskim szlakiem (3 km) przez Čertovą sihoť (822 m n.p.m.) i ponownie przez Tomášovský výhľad. Do pokonania jest łącznie niewiele ponad 6 km.