Marsylia: Archipelag Frioul z dawnymi fortyfikacjami

dodano: 2020-01-26 13:14 | aktualizacja: 2020-05-24 18:49
autor: Anita Kaźmierska | źródło: podroze.satkurier.pl

„Hrabia Monte Christo” Aleksandra Dumasa to obok m.in. „Wichrowych Wzgórz” Emily Brontë jedna z moich ulubionych powieści, więc tym bardziej ucieszyło mnie, że przy okazji wycieczki do Marsylii będę mogła poznać miejsca związane z jej głównym bohaterem Edmundem Dantesem. To nie tylko samo miasto, ale również zamek If na jednej z wysp archipelagu Frioul. Jak czytamy w powieści, „...ujrzał o sto sążni wyniosłą, czarną i stromą skałę, na której wznosił się, niby jakaś narośl z krzemienia, posępny zamek If” oraz „kształt ów dziwaczny to więzienie owiane grozą, twierdza, której posępną legendą żyje od lat trzystu Marsylia”.

fot. Anita K.

Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.

port służący kiedyś za miejsce kwarantanny dla statków, z dawnym budynkiem infirmerii (4) i ruinami dwóch kaplic (6); dziś działa tam firma Provence Aquaculture prowadząca hodowlę labraksa (okonia morskiego) i dorady (7); nakręcono tam również sceny do filmu „22 kule” (2010) z Jeanem Reno w roli głównej;

Dawny port kwarantanny z budynkiem infirmerii, w tle wieża Poméguet i semafor Pomègues

Dawny port kwarantanny, dziś działa tu firma Provence Aquaculture

wieża Poméguet z połowy XIX wieku, pełniąca funkcję punktu obserwacyjnego; zaprojektowana, by pomieścić 40 osób; nie uległa żadnym uszkodzeniom podczas bombardowań; dziś nieużywana i zamknięta (5);

Wieża Poméguet z semaforem Pomègues w tle

Malownicze skałki w pobliżu wieży Poméguet na wyspie Pomègues

semafor Pomègues zbudowany w 1806 roku i służący do celów monitorowania oraz komunikacji aż do 1999 roku; w 2017 podjęto tam prace remontowe; dziś pełni wiele funkcji: od pomocy w nawigacji, przez nadzór terytorium, po regulację ruchu morskiego i rybołówstwa (9);

Widok na semafor Pomègues z okolic Cap Caveaux

bateria Sémaphore wyposażona kiedyś w 4 działa (10);

bateria Cap Caveaux (66 m n.p.m.) pierwotnie ustawiona w 1883 roku i po ponad dwudziestu latach zrównana z ziemią, aby umożliwić budowę w jej miejscu nowoczesnej, żelbetowej kazamaty (w latach 1906-1908); ponownie uzbrojona bateria była zajmowana podczas II wojny światowej przez 157 niemieckich żołnierzy; obiekt został zbombardowany przez aliantów w sierpniu 1944 roku; do dziś porzucony, dostępny do zwiedzania na własną odpowiedzialność, gdyż grozi zawaleniem (11).