BLOG: Co z tym „+” w nazwach usług płatnej telewizji?

dodano: 2019-04-09 13:36 | aktualizacja: 2019-04-10 12:30
autor: Janusz Sulisz | źródło: satkurier.pl

Nie wiem, czy nasi czytelnicy zwrócili uwagę, że coraz bardziej modny w branży telewizyjnej i telekomunikacyjnej, a także w polityce (tę kwestię wolę przemilczeć), staje się „+” czy też „plus”. Może zastanawiać, dlaczego jest aż tak duża liczba usług związanych z telewizją - zwykle płatną - korzystających z tego symbolu matematycznego stosowanego do oznaczenia operacji dodawania. Mamy przecież (lub będziemy mieć) Canal+, nc+, Sky+, Disney+, Apple TV+, a ostatnio Discovery uruchomiło Dplay Plus.

Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.

Co z tym „+” w nazwach usług płatnej telewizji?

Zacznę od tego, że do napisania tekstu zainspirowała mnie informacja o starcie usługi streamingowej SVOD premium od Discovery, czyli Dplay Plus. W chwili obecnej serwis ten jest dostępny tylko we Włoszech z abonamentem 3,99 euro miesięcznie, choć Discovery oferuje już usługi VOD w takich krajach, jak Dania, Finlandia, Hiszpania, Holandia, Norwegia, Szwecja i Włochy. Na razie nie wiadomo, jak to będzie z Dplay Plus w Polsce.

Wracając do tematu tego plusika, zwróćcie drodzy czytelnicy uwagę na fakt podkreślenia słowa premium przy powyższym opisie serwisu Dplay Plus. Od razu można się domyślić, że nadawcy/operatorzy próbują w ten sposób zaznaczyć wartość dodaną, inaczej zawartość klasy premium. Chcą jakby wyróżnić tym oznaczeniem matematycznym coś ekstra, coś co normalnie nie uda się obejrzeć, czyli trzeba za to zapłacić. Powszechnie wiadomo, że obiekty dodawane to składniki, a wynik jest sumą. I tu coś mi się nie zgadza w tym całym dodawaniu klasy premium, bo jest tylko jeden składnik z „+”, a gdzie drugi składnik i suma? Co to za dodawanie, skoro nie wiadomo, co się dodaje (ogląda ekstra) i za co w sumie się płaci? Chociaż jak się podliczy podane koszty, to w sumie wiadomo, ile się zapłaci.

Zupełnie nie wiem, dlaczego nikt nie korzysta ze znaczka nieskończoność (∞), więcej - more (>) czy może +/-. Odpowiednio mogłoby to oznaczać: damy Ci ofertę jak stąd do nieskończoności i to za tę samą cenę lub damy Ci więcej niż Ci się wydaje, albo dostaniesz więcej lub mniej, ale za tę samą cenę. Nie wiadomo, jak odczytaliby to klienci, ale może to nowa opcja!

„+” w modzie od dawna!

Ta „plusowa” moda zaczęła się chyba od francuskiego Canal+, a stało się to 4 listopada 1984 roku, kiedy powstał kodowany kanał typu premium. Potem ruszyła cała lawina takich stacji. Najpierw w 1989 roku powstał Canal+ België, potem w 1990 roku kolejno Canal+ Horizons w Afryce i Canal+ España. Następnie w 1994 roku uruchomiono Canal+ Polska (o tym poniżej), by w 1997 roku, w jeden miesiąc, kolejno ruszyły Canal+ Nederland (był FilmNet), włoska platforma Tele+ (Telepiu) i Canal+ Scandinavia (FilmNet). Dopiero w 2009 roku ruszyła wietnamska platforma K+, a w 2019 roku Canal+ Myanmar FG w dawnej Birmie. Po drodze było pełno innych plusów!

Polski wątek plusa w nazwie

Przypomnijmy, że naszym kraju 23 listopada 1994 roku KRRiT dała polską koncesję stacji Canal+. W grudniu 1994 roku stacja analogowo zaczęła transmitować program z satelity Hot Bird - 13°E, ale nadawano go z Paryża. Dopiero w styczniu 1995 roku powstało studio Canal+ w Warszawie przy ul. Kawalerii 5, a w lutym Canal+ zaczął emisję z Polski. Szybko, bo 21 marca 1995 roku, zaczęła się transmisja w telewizji naziemnej, korzystając z sieci 19 nadajników analogowych.

Satelitarna platforma Cyfra+ ruszyła w 1998 roku. Oficjalnym operatorem był Canal+ Cyfrowy. Wtedy była to wiodąca platforma cyfrowa na polskim rynku z kanałami typu premium. To zawsze podkreślano, że „my nie jesteśmy taką zwykłą platformą - tylko premium". To niestety powodowało, że ceny abonamentu czasami były zbyt wysokie dla Polaków, a zyskiwała zawsze obecna konkurencja, a to Wizja TV, a to Cyfrowy Polsat czy platforma n. Okazało się, że bycie premium nie zawsze jest takie dobre, bo tańszy Cyfrowy Polsat, nie chwaląc się tym premium i plusem, w konsekwencji ciężkiej pracy i po czasie zdobył w sumie dwa razy tyle abonentów, a platformą i to multipremium powoli staje się dopiero teraz, umiejętnie łącząc płatną TV z telefonią komórkową, Internetem po światłowodzie, włącznie ze sprzedażą prądu i gazu.

1 marca 2002 roku platforma Cyfra+ połączyła się z konkurencyjną platformą cyfrową Wizja TV, która nadawała z Astry 19,2°E. Po tym na krótko przyjęto nazwę Nowa Cyfra+, ale dość szybko powrócono do nazwy krótszej: Cyfra+. W 2013 roku, po 11 latach, dokładnie 21 marca, w 18. rocznicę powstania Canal+, nastąpiło połączenie z konkurencyjną platformą n, też nadającą z satelitów Eutelsat Hot Bird. Tak powstała platforma nc+, która działa do tej pory, choć jej operatorem jest ITI Neovision, którego 51% udziałów posiada francuska Groupe Canal+. Przy okazji zniknęła nazwa Cyfra+, choć ostatnio po cichu wraca temat rebrandingu do najbardziej skróconej nazwy C+. Co ciekawe Skandynawowie po przejęciu od Canal+ tamtejszej platformy zmienili ją na Canal Digital, a samą stację na C More.

Na koniec ciekawostka związana z plusem: Canal+ Cyfrowy/nc+ mieściła/mieści się przy al. gen. Władysława Sikorskiego 9 w Warszawie, a sam budynek powstał na planie znaku „+”.