Jak odbierać kanały z pozycji orbitalnej 36°E?

dodano: 2021-06-25 17:59 | aktualizacja: 2024-03-24 10:06
autor: Rafał Olchowik | źródło: satkurier.pl

36°East jest kluczową lokalizacją orbitalną do nadawania programów telewizyjnych w europejskiej części Rosji, krajach Wspólnoty Niepodległych Państw i Afryce Subsaharyjskiej oraz ważną lokalizacją dla transmisji danych. Ta wiodąca pozycja dociera do 50% gospodarstw domowych w regionie. Za pośrednictwem tej pozycji odbiera kanały około 25 milionów domów w Rosji i WNP. Z kolei w Afryce Subsaharyjskiej dociera do 8 mln domów.

https://www.eutelsat.pl/pl/sites/eutelsat-internet/home/satellites/36-east.html

Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.

Jak wyszukać pozycję 36°E? Zakładamy, że antena jest ustawiona na Eutelsat Hot Bird 13°E

Satelity Eutelsat 36B/Eutelsat 36C stacjonują na 36°East długości geograficznej wschodniej. Antena musi być skierowana w kierunku południowo-wschodnim (bliżej centralnego południa). Lustro czaszy będzie obniżone o około 1-3 stopnie w zależności od regionu.
Przed rozpoczęciem prac należy upewnić się czy niebo w danym kierunku jest odsłonięte od drzew, budynków i innych przeszkód w najbliższym otoczeniu. Do określenia kierunku pomocny może być kompas lub aplikacja w smartfonie.
Podstawowe parametry, jak azymut/kąt elewacji anteny i skręcenie konwertera (skew) znajdziemy w Internecie, np. na stronie satlex.net w kategorii Technika/Kalkulatory lub jp.pum.edu.pl/satel/az/index.html. Dane będą potrzebne, by określić położenie anteny.
Znając powyższe parametry i mając do dyspozycji niezbędne podziałki na elementach zawieszenia czaszy, możemy "celować" w pozycję 36°E.
Odbiornik pozostawiamy na aktywnym transponderze w polaryzacji liniowej (H/V) z wiązki Eurasian satelity Eutelsat 36B. UWAGA! Jeżeli chcemy odbierać transmisje w polaryzacji kołowej (L/R), to wymianę konwertera na kołowy dokonujemy dopiero po wstępnym ustawieniu anteny z konwerterem H/V.
Bardzo pomocne będzie umieszczenie telewizora blisko anteny, aby zapewnić sobie jednoczesny podgląd na ekran telewizyjny. Jeżeli nasze warunki nie pozwalają tego spełnić (bo antena np. znajduje się na dachu), to należy uwzględnić koniecznie punkt 13 lub 14.
Aktualne wykazy transponderów można znaleźć w magazynie drukowanym SAT Kurier lub w Internecie, np. na flysat.com. Do ustawienia anteny wybieramy duży multipleks z SR między 22000÷45000 – najlepiej w standardzie DVB-S/QPSK, później DVB-S2/QPSK, ostatecznie DVB-S2/8PSK. Należy wziąć pod uwagę korekcję błędów FEC – najniższa będzie najlepsza (np. FEC 1/2, następnie 2/3, 3/4; ostatecznie 5/6, 7/8). Oczywiście nie zawsze wszystkie kryteria będą spełnione, bo to operator ustala parametry transponderów, a odbiorcom pozostaje dostosować się do postawionych wymagań.
Przykładem do wyszukania Eutelsat 36B/36C może być gruziński multipleks Geosat z częstotliwości 11,212 GHz, pol. H (SR: 14400, FEC: 3/5; DVB-S2/8PSK) lub multipleks Vivacom z 11,345 GHz, pol. H (SR: 30000, FEC: 3/4; DVB-S2/8PSK). Aktualność podanych parametrów należy sprawdzić zgodnie z punktem 7. UWAGA! Słabszy sygnał multipleksów z wiązki Eurasia - znalezienie tej pozycji może być trudniejsze. Wymagana jest duża precyzja i cierpliwość.
Kolejnym krokiem jest ustawienie azymutu (obracamy o 23° w kierunku wschodnim) do wartości obliczonej na stronie internetowej. Najlepiej jest podzielić obrót na kilka mniejszych przesunięć - na początku dwa większe cykle co 10 stopni, później co 1 stopień. Dzięki temu zmniejszymy ryzyko, że obrócimy antenę za daleko na wschód.
Każdy ruch anteną kończymy odczekaniem kilkunastu sekund, aby odbiornik przetworzył informacje i dopiero weryfikujemy pasek sygnału w menu widocznym na telewizorze.
Po uzyskaniu sygnału i upewnieniu się, że jesteśmy na właściwym satelicie (należy wyszukać kanały z danego transpondera), pozostaje delikatna korekta azymutu/elewacji anteny i skręcenia LNB dla słabszych transponderów, doprowadzając możliwie do najmocniejszego sygnału.
Bardzo ważna jest technika dokręcania śrub blokujących antenę w poziomie – śruby należy dokręcać krzyżowo, na przemian i małymi ruchami, tak aby docisk z każdej strony rozkładał się równomiernie. Jednocześnie należy obserwować pasek sygnału na ekranie (najlepiej na najsłabszej częstotliwości) i na bieżąco korygować dokręcanie śrub.
Opisaną metodę wykonamy precyzyjniej i szybciej, wykorzystując miernik sygnału satelitarnego. Urządzenie możemy podpiąć bezpośrednio przy antenie, a dzięki dokładniejszej skali pomiarowej, lepiej ustawić wszystkie parametry. Jeżeli nie mamy podglądu na ekran telewizora będąc przy antenie, to wówczas należy skorzystać bezwzględnie z urządzenia pomiarowego.
Opcjonalnie na telefon z Androidem można pobrać aplikację DMSatFinder ze sklepu Google Play. DMSatFinder to przydatny miernik sygnału SAT, ale wymaga tunera opartego na oprogramowaniu Enigma2 (np. Octagon), podłączonego do sieci LAN i z włączonym Webinterface.

Co w sytuacji, kiedy podziałki na zawieszeniu anteny są nieczytelne albo ich nie ma?

15. Pomocnym rozwiązaniem (choć bardziej czasochłonnym) jest ustawianie anteny na kolejne pozycje orbitalne, znajdujące się po 13°E w kierunku wschodnim. Czyli najpierw celujemy w satelity systemu Astra (19,2°E), wybierając w tunerze silny transponder DVB-S/QPSK.
16. Kolejnym celem będzie np. Astra 3B (23,5°E), gdzie też sugerujemy się mocnym multipleksem DVB-S/QPSK. Tak samo postępujemy z Astra 2 (28,2°E). UWAGA! Jeżeli któryś z tych satelitów nie emituje pakietów DVB-S, to wówczas należy wybierać pakiety DVB-S2.
17. Następnie celujemy w Eutelsat 33E (33°E). Możemy posłużyć się silnym sygnałem multipleksu TV Mobilnej na częstotliwości 12,722 GHz, pol. V (SR: 16730, FEC: 3/4; DVB-S2/QPSK). Aktualność podanych parametrów należy sprawdzić zgodnie z punktem 7.
18. W tym momencie do docelowej pozycji 36°E brakują już tylko 3 stopnie. Teraz realizujemy punkty 5 i 8.
19. Antenę należy lekko pochylić w dół, a następnie przesuwać w kilku powolnych cyklach na wschód, jednocześnie obserwując paski sygnału w menu odbiornika.
20. Po uzyskaniu sygnału i upewnieniu się, że jesteśmy na właściwym satelicie, pozostaje korekta azymutu/elewacji anteny i skręcenia LNB dla słabszych transponderów, doprowadzając możliwie do najbardziej optymalnego odbioru.
21. Przy końcowym dokręcaniu śrub należy uwzględnić punkt 12, a także 13 lub 14 w przypadku problemów z wyszukaniem pozycji 36°E.