Großglockner Hochalpenstraße - alpejska droga widokowa

dodano: 2020-06-21 19:37 | aktualizacja: 2023-02-17 22:10
autor: Anita Kaźmierska | źródło: podroze.satkurier.pl

Großglockner Hochalpenstraße - Fuscher Törl

Przyznam, że ostatnią rzeczą, jaką chciałam zobaczyć podczas wycieczki w austriackie Alpy, była słynna wysokogórska droga widokowa Großglockner Hochalpenstraße, wijąca się serpentynami między szczytami Wysokich Taurów. Wyszłam z założenia, że szkoda jest czasu na siedzenie za kółkiem, kiedy wokół panuje piękna pogoda zachęcająca do długich, pieszych wędrówek. Zdarzyło się jednak tak, że jeden z dni mojego czerwcowego pobytu w Austrii był wyjątkowo pochmurny i deszczowy. Nie pozostało mi nic innego, jak przejechać się tą drogą, tak chętnie fotografowaną i filmowaną nie tylko przez turystów. Bynajmniej nie żałowałam.

Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.

Ze szlaków turystycznych wzdłuż alpejskiej drogi można obserwować dzikie zwierzęta w ich naturalnym środowisku: koziorożce, świstaki i ptaki drapieżne. Dla turystów przewidziano miejsca odpoczynku, punkty widokowe, informacyjne i gastronomiczne, a także wystawy oraz sklepy z pamiątkami.

Jedno z wielu miejsc przy drodze przeznaczonych na odpoczynek

Historia

Przełęcz Hochtor była przemierzana przez człowieka już 3500 lat temu, przez Celtów i Rzymian, gdyż była to najkrótsza droga północ-południe w tym regionie. Nieśli oni ze sobą, w celach handlowych, przyprawy, tkaniny, kamienie szlachetne czy futra. Trasa wiodąca przez alpejską przełęcz była wyjątkowo niebezpieczna: długi marsz oraz trudne warunki atmosferyczne pochłonęły wiele ludzkich istnień.

Co ciekawe na przełęczy znaleziono podczas budowy drogi statuetkę z brązu przedstawiającą rzymskiego herosa Herkulesa, pochodzącą z czasów narodzin Chrystusa. Zachowały się również celtyckie i rzymskie monety.

Budowa Großglockner Hochalpenstraße, źródło: grossglockner.at

Großglockner Hochalpenstraße została zrealizowana dzięki ambicjom ówczesnego gubernatora Salzburga Franza Rehrla i pomysłowości inżyniera budownictwa Franza Wallacka. Za projektem stały: idea odbudowy znaczenia Austrii po zakończeniu I wojny światowej, chęć zmniejszenia bezrobocia, a także względy biznesowe - droga miała być płatna.

Ta wysokogórska trasa, dostępna dziś dla samochodów, motocykli i rowerów, została oficjalnie otwarta 3 sierpnia 1935 roku. Była budowana przez okres zaledwie 5 lat. Pracowało przy niej kilka tysięcy ludzi.

Poniżej ciekawy materiał wideo prezentujący budowę, odśnieżanie, wyścigi i użytkowanie Großglockner Hochalpenstraße kilkadziesiąt lat temu.

Odśnieżanie

Großglockner Hochalpenstraße przez prawie pół roku ukryta jest pod grubą warstwą śniegu. Nie tylko opady, lecz także wiatr i lawiny powodują, że pokrywa śnieżna przekracza w niektórych miejscach nawet 20 m grubości. Zatem odśnieżanie drogi od zawsze stanowiło duże wyzwanie, zwłaszcza tuż po jej otwarciu, kiedy nie dysponowano ku temu odpowiednimi maszynami.

Początkowo usuwaniem 500-700 tys. m³ śniegu zajmowało się około 350 mężczyzn, który wykonywali tę pracę przy użyciu szufli, przez około 70 dni. Od 1953 roku używane są do tego celu wirnikowe pługi śnieżne wyprodukowane w hucie w Linzu według projektu Franza Wallacka. Dziś alpejska droga odśnieżana jest w czasie około 25 dni. Potężne maszyny wyrzucają śnieg na odległość do 40 m. Warstwy o grubości powyżej 12 m usuwane są etapami.

Pług śnieżny w systemie Wallacka, źródło: grossglockner.at

Atrakcje

Na trasie Großglockner Hochalpenstraße przewidziano 12 głównych przystanków z atrakcjami dla całych rodzin. Są to między innymi wystawy, ścieżki dydaktyczne, punkty widokowe i place zabaw. Można też wyjść z tych punktów na szlaki turystyczne.

12 głównych przystanków Großglockner Hochalpenstraße od północy na południe:

1. Piffkar (1620 m n.p.m.)
Pierwszy przystanek za punktem poboru opłat w Fusch an der Großglocknerstraße oferuje plac zabaw, ścieżkę dydaktyczną oraz pierwszą część wystawy Die höchsten Salzburger - „Faszination Berg”. Restauracja.

2. Punkt dydaktyczny Hochmais (1850 m n.p.m.)
Można się tutaj dowiedzieć ciekawych faktów na temat lodowców, regionu Rotmoos i pięter roślinności.

3. Haus Alpine Naturschau (2260 m n.p.m.)
Nowoczesne muzeum ekologii. Ścieżka dydaktyczna Welt der Flechten im Hochgebirge (Świat porostów w wysokich górach). Druga część wystawy Die höchsten Salzburger - „Bergriesen”. Murmi-Show (Murmi to imię lokalnej maskotki przedstawiającej świstaka). Restauracja.