Niniejszy tekst stanowi kontynuację cyklu artykułów relacjonujących wędrówki, których celem były cztery wieże widokowe wzniesione w 2015 roku na terenie gminy Ochotnica Dolna. Po pierwszej części, omawiającej wyprawę na Gorc, przyszedł czas na Lubań. Natomiast dwa pozostałe teksty poświęcone będą wyprawom odpowiednio na Magurki i Koziarz. Z wszystkich tych wież rozciągają się piękne widoki na majestatyczne szczyty Tatr.
Anita K.
Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.
Krzyż papieski na Lubaniu
Tuż pod wieżą, na kierunku południowo-zachodnim, z widokiem na Jezioro Czorsztyńskie i Tatry, stoi krzyż papieski, pod którym na granitowej tablicy wyryte są słowa: „Gorce bardzo kochałem, a na Lubaniu wiele razy byłem. Jan Paweł II”. Metalowy krzyż papieski na Lubaniu, o wysokości 3 m, został uroczyście poświęcony 14 sierpnia 2004 roku, w 50. rocznicę wędrówki Karola Wojtyły szlakami gorczańskimi.
Z historii Lubania
Kiedyś, jeszcze w latach 70. XX wieku na polanie Wierch Lubania okresowo, po większych opadach deszczu tworzył się niewielki zbiornik wodny.
Na południowej stronie polany, na skalistym cyplu zwanym Samorody znajdują się pozostałości schroniska, które funkcjonowało tu od 1937 do 1944 roku. Zostało założone przez Tatrzańskie Towarzystwo Narciarzy. Służyło głównie partyzantom i okolicznym mieszkańcom, by skryć się przed okupantem. W 1944 roku Niemcy spalili budynek. W pobliżu znajduje się krzyż upamiętniający śmierć dwóch zastrzelonych tutaj partyzantów.
Baza namiotowa na Lubaniu prowadzona jest przez Studenckie Koło Przewodników Górskich z Krakowa. Pierwszy raz stanęła ona na polanie pod szczytem Lubania w 1967 roku. Czynna jest w lipcu i sierpniu. Posiada 45 miejsc noclegowych w małych namiotach 2-4 osobowych (10 zł za noc), stojących na drewnianych podestach. W namiotach znajdują się materace piankowe. Istnieje również możliwość wypożyczenia śpiwora lub koca. Można też na Lubań przyjść z własnym namiotem (5 zł za noc).
Baza posiada zaplecze kuchenne w postaci drewnianej wiaty z piecem, wyposażonej w potrzebne naczynia kuchenne, zewnętrzne stoły do spożywania posiłków oraz świetlico-jadalnię zorganizowaną w dużym namiocie. Źródło z wodą pitną znajduje się około 200 m od bazy, przy szlakach niebieskim i zielonym. Drewniana toaleta stoi po przeciwległej stronie bazy, na skraju lasu.
Występującym od czasu do czasu w okolicach Lubania zjawiskiem jest morze mgieł. Kiedy obserwowałam w sierpniowe popołudnie tę niezwykłość, od razu przypomniał mi się słynny obraz „Wędrowiec nad morzem mgły” Caspara Davida Friedricha, ujrzany po raz pierwszy jeszcze za czasów szkoły podstawowej. Dzieło to przywodzi mi na myśl rozterki romantycznej duszy, ale i ulotność chwili.
Choć nie miałam jeszcze okazji oglądać panoram z Lubania tuż po wschodzie lub przed zachodem słońca, zachęcam wszystkich, a zwłaszcza pasjonatów fotografii, do odwiedzenia wieży na Lubaniu w czasie złotej godziny. Podobno tamtejsze widoki w tak szczególnym oświetleniu są nie do zapomnienia.