Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.
Pozwany mieszkaniec Palermo bezskutecznie bronił się twierdząc, że nieświadomie zakupił w Internecie oprogramowanie do dekodera służące do pirackiego dekodowania, aby uzasadnić fakt, że „
podczas przeszukania nie znaleziono karty inteligentnej".
Jego linia obrony została uznana przez sąd za
„niedopuszczalną", a wyrok z 12 kwietnia 2016 r. uznano za ostateczny. Filipp I. został także skazany na zapłatę 2000 euro grzywny.
Włoski Sąd Najwyższy zwrócił uwagę, że „dzielenie się kartą", czyli tzw.
cardsharing zostało zalegalizowane w 2000 roku, ale potem poprawiono prawo karne w 2003 roku i uznano jako przestępstwo. To, co istotne w orzeczeniu to fakt, że winną przestępstwa nie jest tylko osoba odpowiedzialna za dystrybucję kodów dostępu dla zysków, ale także wszyscy, którzy oglądają zaszyfrowane kanały telewizyjne bez opłat, bez względu na metodę obejścia kodowanego sygnału, tzn.
cardsharing oraz bez względu na to czy taki dostęp kupiono w w Internecie lub „podzielono kartę” z krewnymi czy znajomymi.
Materiał chroniony prawem
autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy.