dodano: 2017-01-03 11:30 | aktualizacja:
2017-01-06 17:49
autor: Janusz Sulisz |
źródło: Digi TV 1/2010
W przypadku instalacji antenowej (satelitarnej lub/i naziemnej) bardzo ważny jest dobór odpowiedniego kabla koncentrycznego. W niniejszym poradniku nie będziemy zajmować się innym istotnym elementem instalacji, bliskim kablowi, jakim jest złączka. Nie będziemy też skupiać się na budowie kabla i jego poszczególnych elementach składowych. Zwrócimy za to uwagę na cechy kabli koncentrycznych, ich parametry, podział w zależności od zastosowań oraz na to, jak układać kabel.
Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.
Do zastosowań zewnętrznych
Przy stosowaniu kabla na zewnątrz budynków wymaga się, by jego powłoka zewnętrzna była odporna na promieniowanie ultrafioletowe oraz na przenikanie wody. Najczęściej takie kable są produkowane z osłoną w kolorze czarnym, a nie białym. Do tego na osłonę zwykle nie stosuje się polichlorku winylu, tylko polietylen. Tu gra rolę cena i klient wybierając tańszy kabel nie zdaje sobie sprawy, że robi poważny błąd. A różnica jest istotna, ponieważ osłona z polichlorku winylu wytrzymuje ledwo rok działania promieniowania UV, a później najnormalniej w świecie się kruszy. W praktyce oznacza, że kabel traci na jakości i to w tempie geometrycznym, bo gdy wpłynie tam woda, to kabel jest do wymiany, a nieświadomy użytkownik powoli traci sygnał, co objawia się pikselozą i czarnym obrazem, szczególnie gdy są opady.
Niektóre kable mają dodatkowy żel lub cienką folię, które dodatkowo ochraniają oplot kabla przed wodą. Trzeba pamiętać, że kabel z osłoną z polietylenu jest trwale odporny na promieniowanie UVB. Taki kabel jest nieco droższy niż najtańszy prosto z Chin, choć trzeba mieć świadomość, że i tak wiele kabli pochodzi tak naprawdę z Chin, tylko pod marką europejską lub polską.
Można wyjątkowo stosować kabel, który jest przeznaczony do wnętrza (biały), jeśli część kabla, która jest na zewnątrz z przyczyny samej instalacji (od konwertera do wejścia do budynku), powinna być owinięta taśmą lub osłonięta peszlem.
Do zastosowań wewnętrznych
Przy stosowaniu kabla wewnątrz budynków wymaga się nieco innych powłok, zwłaszcza gdy instalacja wykonywana jest w miejscach publicznych, np. szpitalach, szkołach, kinach, bibliotekach czy restauracjach i pubach. Najlepiej, aby powłoka kabla była z tworzywa bezhalogenowego oraz nie rozprzestrzeniającego pożaru. Kable o oznaczeniu HF (ang. Halogen Free) lub rzadziej ZH (ang. Zero Halogen) nie wydzielają szkodliwych dla zdrowia substancji i dymu. Oznaczenie FRHF (ang. Flame Retandant Halogen Free) w czasie spalania nie tylko, że nie wydzielają oparów, ale dodatkowo w czasie wydziela wodę. Powłoki kabli o niskiej emisji dymu oznaczane są LS (ang. Low Smoke) lub LF (ang. Low Fume).
Ostrzec można instalatorów, którzy wykonują instalacje w budynkach użyteczności publicznej, że w przypadku pożaru strażacy mogą mieć zastrzeżenia do instalacji antenowej z niewłaściwym kablem, więc aby uniknąć możliwych problemów lepiej stosować kable o których piszemy powyżej.