Test miernika Dreamsky Trio TSC-90

dodano: 2014-12-17 17:53 | aktualizacja: 2014-12-17 18:02
autor: Konrad Dąbek | źródło: SAT Kurier 11/2014

Dzięki uprzejmości czeskiej firmy Sapro redakcja SAT Kuriera otrzymała do testów interesujący miernik Dreamsky Trio TSC-90. Urządzenie nie jest tanie, bo jego cena oscyluje w okolicach 2000 zł, ale po zapoznaniu się z opisem będzie można się przekonać, że za sprzęt o takich możliwościach są to rozsądne pieniądze. Nieprzypadkowo w nazwie pojawia się „Trio” - to miernik pozwalający na analizę sygnału TV satelitarnej (DVB-S/S2), TV naziemnej (DVB-T/T2) oraz kablowej (DVB-C). Wsparcie DVB-T2 sprawia, że Dreamsky Trio TSC-90 jest produktem przyszłościowym.

Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.

WYGLĄD I WYPOSAŻENIE

Już na wstępie widać, że mamy do czynienia z produktem wysokiej klasy. Miernik jest dostarczany w dedykowanej walizce z metalowymi wykończeniami, która dodatkowo zabezpiecza urządzenie przed wstrząsami. Miernik można w niej wygodnie przenosić.

W środku oprócz samego miernika znajdują się: obszerna instrukcja obsługi (języki angielski i czeski), zasilacz/ładowarka, pilot zdalnego sterowania (tak, do miernika) z kompletem baterii AAA, smycz, którą można zainstalować, aby wygodnie przenosić miernik podczas instalacji, kluczyki pozwalające na zamykanie zatrzasków walizki, ładowarkę samochodową, przewód połączeniowy RS-232 do potrzeb serwisowych, kabel „jack” na RCA do wejścia/wyjścia wideo oraz 5 przejściówek: z wtyku antenowego „żeńskiego” na „F” oraz BNC, „F” na BNC i szybkozłączkę oraz BNC „żeński” na „F”. Jeśli ktoś zastanawia się nad celowością przejściówek BNC, to wszystko wyjaśnia wyposażenie samego miernika, który posiada jednocześnie wejścia typu „F” oraz BNC – dla każdej z głowic – satelitarnej oraz naziemno-kablowej. Pozwala to na wykorzystanie urządzenia w bardzo profesjonalnych zastosowaniach. Wybór typu złącza jest realizowany programowo za pomocą przycisku na panelu sterowania miernika.

Co oprócz wejść antenowych „F” i BNC posiada Dreamsky Trio TSC-90? Z tyłu dostępne jest jeszcze gniazdo AV typu „jack”, które może pełnić rolę analogowego wejścia lub wyjścia wideo (przełączane także na panelu sterowania). Po prawej za zatykaną klapką umieszczono... czytnik kart (system Conax) oraz gniazdo na moduły CAM CI (tak, takie wyposażenie w mierniku, nie chowają się w środku, nie można więc np. nosić na stałe karty Smart HD+ w mierniku na potrzeby pokazowe) i port USB. Kolejna zatykana klapka jest z przodu i za nią schowano wyjście HDMI (576p, nie zauważyliśmy podczas testów opcji zmiany rozdzielczości), port Ethernet, wejście „jack” dla przejściówki RS-232 (w zestawie) oraz gniazdo zasilacza do ładowania urządzenia.

Sam miernik ma dość futurystyczny wygląd. Górna część to klapka na której znajduje się kolorowy wyświetlacz TFT LCD. Po jej utworzeniu mamy dostęp do panelu sterowania (klawisze numeryczne 0-9, OK, lewo/prawo, góra/dół, cztery kolorowe przyciski funkcyjne F1-F4, Menu/Exit, Save, 11 klawiszy będących skrótami do funkcji miernika oraz trzy przyciski: od przełączania wejść F/BNC, źródeł sygnału DVB-S/S2, DVB-T/T2 lub DVB-C oraz od przełączania gniazda AV na tryb wejścia lub wyjścia – na wejściu miernik na wyświetlaczu pokazuje wtedy obraz z zewnętrznego źródła, które do niego podłączymy – przydatne jeśli ktoś chce zobaczyć działanie swego odbiornika, ale nie ma jeszcze skonfigurowanego TV). Na panelu sterującym znalazło się miejsce na małą, prostą poziomicę.

Dodatkowo po prawej jest pokrętło ułatwiające sterowanie i będące zarazem przyciskiem OK, prosty czerwony wyświetlacz LED (2 znaki, pokazuje jakość sygnału w procentach), czerwony diodowy pasek sygnału oraz 6 diod informujących o stanie miernika – obecności sygnału 22 kHz, wybranym napięciu (13 V, 18 V lub 24 V), podłączonej ładowarce oraz obecności wstrojonego sygnału – LOCK.

POMIARY I MOŻLIWOŚCI

Miernik włączamy (i wyłączamy) za pomocą dłuższego przytrzymania klawisza F4. Startuje ok. 28 sekund. W trybie pomiaru TV satelitarnej pojawia się menu główne składające się z 10 elementów. Pierwsze to Find. To klasyczny tryb szukania sygnału. Wybieramy satelitę i transponder, typ konwertera z gotowej listy (rozbudowana, w tym LNB na pasmo C, Ku i Ka, Unicable, MDU, zarówno jednopasmowe jak i z przełączaniem 22 kHz) i mamy podgląd na paski siły sygnału (wraz z pomiarem w dBmV) i jakość (w procentach). Jednocześnie z głośników emitowany jest sygnał dźwiękowy – im lepszy sygnał, tym częściej powtarza się dźwięk. Z tego miejsca można uruchomić także wyszukiwanie kanałów – dla transpondera bez lub z aktywnym wyszukiwaniem sieciowym, dla satelity (bez lub z NIT) oraz blindscan (prosty, bez konfiguracji parametrów skanowania). Wyniki można ograniczyć wyłącznie do stacji niekodowanych.

Na liście jest 97 satelitów, maksymalna pojemność pamięci to 98. Edycję realizuje klawisz F1, natomiast transpondery dla wybranego satelity można zmieniać przez F2 (w obydwu przypadkach – kasowanie, dodawanie, edycja). Dodatkowo przycisk F3 pozwala na wyłączenie sygnału dźwiękowego, a F4 uruchamia szybkie wyszukiwanie kanałów ze wskazanego transpondera. Lista satelitów i częstotliwości nie jest zbyt aktualna, dlatego trzeba uważać przy poszukiwaniach i przygotowywać się wcześniej sprawdzając, czy chcemy szukać sygnału na transponderze, który faktycznie pracuje.

Nie ma w tym miejscu edycji DiSEqC – jest umieszczona osobno w funkcji DiSEqC Kits. Tam ponownie można wybrać satelitę, typ konwertera i transponder oraz przypisać porty DiSEqC 1.0/1.1 lub uruchomić układ obrotowy (miernik potrafi sterować obrotnicami/pozycjonerami). Stale widać paski siły i jakości sygnału, więc łatwo kontrolować poprawność wprowadzonych zmian. Ustawienia portów są niezależne, więc można próbować obsługiwać kaskady przełączników do 64 portów). Przy aktywacji układów obrotowych można określić limity programowe, a do samej konfiguracji DiSEqC 1.2/USALS wchodzimy dwukrotnie wciskając OK. Dla USALS wprowadzamy swoją długość i szerokość geograficzną, a resztą zajmie się automatyka, a dla DiSEqC 1.2 określamy numer pozycji i mamy funkcję przejścia do X, zapisu, ruchu wschód/zachód oraz przeliczania pozycji. W wszędzie stale widać paski siły i jakości sygnału. Wracając do okna głównego DiSEqC Kits – F1 uruchamia tam funkcję auto detekcji DiSEqC 1.0 (4 porty), F2 przechodzi do podglądu konstelacji, F3 wyłącza sygnał dźwiękowy, a F4 przechodzi do pomiaru poziomów sygnału.

Funkcja Level to dostęp do zaawansowanych pomiarów umożliwiających „dopieszczenie” ustawienia anteny. Są wskazania stosunku nośnej do szumu (C/N w dB), poziomu sygnału w dBmV (tu jakiś błąd, w oknie find dla tej samej częstotliwości pokazywało się 75 dBmV, a tu - > 100 dBmV), MER (w dB) oraz stopa błędów BER. Tu nie ma sygnałów dźwiękowych – założono, że ogólne ustawienie zostało dokonane wcześniej, klawisze funkcyjne nie mają tu żadnej roli.

Spectrum – jak sama nazwa wskazuje – to podgląd na wykres spektrum dla jednego pasma i polaryzacji. Jest on aktualizowany na żywo (wciskając klawisz Spectrum można zwiększyć jego precyzję kosztem prędkości odświeżania, ale standardowa precyzja jest naszym zdaniem wystarczająca). Za pomocą F1 można zawęzić zakres częstotliwości (wprowadzamy częstotliwości pośrednie – 950 do 2150 MHz), F2 ograniczyć wykres do wycinka pasma na bazie szerokości (w MHz) od aktualnie zaznaczonej częstotliwości (zaznaczenie przesuwamy pokrętłem lub strzałkami lewo/prawo), F3 umożliwia zapis, wczytywanie (i ukrywanie po wczytaniu) do 8 wcześniejszych analiz spektrum (na wykres nakłada się dodatkowa linia obrazująca zapisany wcześniej pomiar, można porównywać efekty dla anten o tej samej wielkości pomiędzy instalacjami lub analizować dobowe zmiany poziomów sygnału), a F4 próbuje przeprowadzić wstrojenie dla częstotliwości zaznaczonej na wykresie. Jeśli się powiedzie – wyświetla wykrytą wartość Symbol Rate. W oknie widać aktualnie określony zakres początkowy i końcowy, obecną pozycję zaznaczenia i częstotliwość po przeliczeniu LOF, szerokość podglądanego wycinka pasma, stan sygnału 22 kHz, wybraną polaryzację (poprzez podane napięcie) i poziom sygnału w miejscu zaznaczenia.

W tym oknie są pewne błędy – po wyjściu z udanego wstrojenia F4 dla polaryzacji H wykres przestaje pokazywać prawidłowe wartości, wskazując dla wszystkich 110 dBmV (możliwe, że ma to związek także z różnicą w poziomie między oknami Find i Level) i zamalowując cały wykres, a dla polaryzacji V nieudany „lock” powoduje dla odmiany zniknięcie sygnału. Będą tu potrzebne drobne poprawki, ale nie licząc, że to nieco przeszkadza, to nie ma to wpływu na działanie, najwyżej wystarcza wyjść z okna Spectrum i wejść ponownie, wszystko wraca do normy.

Constellation, zgodnie z nazwą, pozwala na podgląd konstelacji dla wybranego transpondera. Dodatkowo po prawej pokazywany jest BER, FEC, C/N i MER w dB oraz poziom sygnału w dBmV (zgodny z oknem Levels). F1 umożliwia wybór częstotliwości z listy, F2 przechodzi do okna Level, a F3 pozwala na zapis wykresu konstelacji i pomiarów do pliku (bitmapa o rozdzielczości 1280 x 660).

Poza funkcjami czysto pomiarowymi, jak wyżej, reszta ma zadania pomocnicze. GPS (miernik ma wbudowany GPS), jeśli złapiemy połączenie z satelitą GPS, pokazuje nasze współrzędne geograficzne, wysokość nad poziomem morza, czas UTC oraz lokalny, dodatkowo dzięki wbudowanemu kompasowi urządzenie określa kierunek, w jakim jesteśmy ustawieni. Połączenie z satelitami GPS jest wskazywane przez ikonę u góry po prawej (jest tam też informacja o obecności połączenia sieciowego, podłączonego urządzenia USB oraz poziomu naładowania baterii). W trakcie redakcyjnych testów GPS nie chciał złapać tzw. „fix’a”, czyli nie udało się uzyskać naszych współrzędnych.

Na GPS częściowo opiera się następna funkcja – Local Sat. Wylicza ona kąty azymutu i elewacji dla wskazanego satelity z listy zapisanej w pamięci urządzenia. F1 uruchamia wyszukiwanie wskazanego satelity, F2 przechodzi do edycji satelitów, F3 do edycji lokalizacji zapisanych w pamięci, a F4 pozwala na wybór lokalizacji, jeśli GPS nie odczyta współrzędnych.
Ciekawa jest funkcja opisana jako Emulation. Otóż w tym trybie miernik... udaje antenę satelitarną i trzeba go ustawić w dłoniach. Odgięcie ekranu odpowiada za kąt elewacji, a azymut to obrót miernika wokół własnej osi. Aby działało to poprawnie – należy mieć ustawioną lokalizację i wybraną jako domyślną. To realizujemy w menu System.

System zawiera konfigurację urządzenia. System Settings to właśnie miejsce wyboru domyślnej lokalizacji, jest też określanie wersji językowej OSD (jest spolszczenie, ale brakuje tłumaczeń w wielu miejscach, a w innych bywają błędne), przesunięcia czasu względem GMT i stanu funkcji czas letni, przeźroczystości OSD, stylu OSD (jasny lub ciemny), domyślne ustawienie dla funkcji dźwięku przy wstrajaniu się oraz aktywacja zasilania LNB.

Oprócz tego w menu System jest jeszcze informacja o wersji oprogramowania (opis bazuje na wydaniu 1.27752), ustawienie hasła blokującego menu (domyślnie: 0000), informacje o karcie umieszczonej w czytniku (karty zgłaszają się jako „Unknow Card”, ale po wybraniu OK widać informacje o systemie Conax i deszyfracja następuje, karta stykami w górę) oraz module w slocie CI, funkcja PING pozwalająca sprawdzić poprawność połączenia internetowego, ustawienia połączenia Ethernet (DHCP lub ręczne wprowadzenie adresów IP, możliwa zmiana adres MAC – przydatne przy sprawdzaniu u klientów, którzy mają dostęp do łącza jedynie dla określonego adresu MAC), aktualizacja przez Internet (tylko teoretycznie, bo w praktyce nie ma wpisanych serwerów, więc nie ma skąd ściągać), przywracanie do ustawień fabrycznych oraz kasowanie (wszystkich kanałów TV lub wszystkich stacji radiowych – tu trzeba zaznaczyć, że miernik ma ograniczoną pojemność pamięci i doszukiwanie stacji z kolejnych pozycji satelitarnych może ją stopniowo zapełnić, producent nie podaje informacji ile dokładnie serwisów można zapisać).

Jeśli podłączymy do urządzenia pamięć pendrive lub dysk na USB – zyskujemy możliwość skorzystania z menu USB. Jest tam kilka funkcji – nagrywanie PS (prosto do pliku MPEG z niekodowanych kanałów MPEG-2), nagrywanie TS kanału (wszystkie ścieżki i napisy, dowolne stacje, także HD, zapis przerywamy F2), nagrywanie całego transpondera (pamięci pendrive mogą być zbyt wolne), Media Player (odtwarzacz multimediów, czyta swoje nagrania oraz popularne formaty wideo, audio i obrazy, można nim podejrzeć np. zapisane wcześniej bitmapy z konstelacjami, F1 przełącza między filtrami zawartości, F2 uruchamia sortowanie – wg nazwy, czasu, rozmiaru lub ulubionych, F3 to mozaika przy przeglądaniu obrazów), parsowanie plików TS (po otwarciu urządzenie pokazuje informacje o danych w środku, m.in. kanały, wartości PID itp.), bezpieczne usuwanie urządzenia USB, aktualizacja oprogramowania z USB oraz tworzenie kopii zapasowej na USB (może obejmować tylko dane użytkownika lub całą zawartość pamięci flash wraz z oprogramowaniem, które można później przywrócić lub wgrać do innego miernika jako gotowe z ustawieniami).

Po zmianie trybu na DVB-T/T2 lub DVB-C zmniejsza się ilość funkcji – siłą rzeczy nie jest aż tyle potrzebnych. Zostają – Find (pozwalające na automatyczne skanowanie całego pasma, ręczne szukanie z podglądem na paski sygnału oraz opcją aktywacji zasilania na przedwzmacniacz – 5 V, 12 V, 18 V lub 24 V oraz podgląd na sygnał dla ośmiu zdefiniowanych częstotliwości – Level information – tylko dla DVB-T/T2), Level (wskazania C/N, poziomu sygnału, MER, PBER – tylko dla DVB-T/T2 i BER dla wybranej częstotliwości), Spectrum (zakres 170 do 858 MHz dla DVB-T/T2 lub 107 – 858 MHz dla DVB-C), Constellation (dla DVB-T/T2 bez pomiaru sygnału, dla DVB-C BER i C/N), USB i System.

Mając zeskanowane kanały na liście można korzystać z miernika niemal jak z klasycznego odbiornika. Jest banner informacyjny (można go wywoływać przez F1, ma duże paski sygnału, aby lepiej pasował do zastosowania w mierniku), lista kanałów (nie można się jednak poruszać po niej strzałkami, czy pokrętłem bo zaznaczenie wraca na oglądany kanał – zapewne błąd w oprogramowaniu), regulacja głośności (lewo/prawo). F2 pozwala na zmianę ścieżki audio, a F3 na wybór wersji językowej napisów (DVB/TXT, jeśli są dostępne).

WNIOSKI UŻYTKOWE

Dreamsky Trio TSC-90 to ciekawy miernik z bogatymi możliwościami. W jednym urządzeniu mamy jednocześnie pomiary DVB-S/S2, DVB-T/T2 i DVB-C, podgląd na kanały, w tym także szyfrowane, co umożliwia np. pokazanie/udowodnienie klientowi na instalacji, że wszystko działa jak powinno. Do tego dzięki wejściu AV można wpuścić sygnał z odbiornika klienta.
Urządzenie sprawdziliśmy z kartą Smart HD+ oraz modułami Cyfrowego Polsatu i AstonCrypt v2.26 z kartą nc+ i wszystko zadziałało, łącznie ze stacjami HD (dla nc+ także z problematycznego transpondera 11 – 11,411 GHz, pol. H z wysoką przepływnością).

Dreamsky Trio TSC-90 jest dostarczany z dużą ilością akcesoriów, w profesjonalnej walizce ułatwiającej przenoszenie. Robi dobre wrażenie i wydaje się być solidnie wykonany. Szkoda, że spolszczenie OSD nie jest jeszcze wystarczająco dopracowane, ale i tak jest dobrze, bo w ogóle w miernikach nie zawsze zdarza się, aby była inna wersja językowa niż angielska. Rażą drobne błędy w oprogramowaniu. Nie najlepiej umiejscowiono złącza „F”, co sprawia, że ich nakręcanie nie jest wygodne, zalecamy szybkozłączki.

Producent zapewnia, że miernik na akumulatorach załadowanych do pełna powinien pracować ok. 3-4 godziny. Może działać w temperaturze od -20°C do +60°C, ale ładowanie zaleca się dokonywać przy temperaturze od 0°C do 45°C.

Plusy:

pomiary TV satelitarnej, naziemnej (w tym DVB-T2) i kablowej w jednym urządzeniu
dostępne złącza „F” oraz BNC
wiele funkcji pomiarowych
miernik posiada GPS i kompas
możliwa obsługa zaawansowanych układów antenowych z przełącznikami DiSEqC lub obrotnicami DiSEqC 1.2/USALS, wsparcie konwerterów Unicable
wyjście HDMI, wejście/wyjście AV
czytnik kart Conax i gniazdo na moduły CAM
wyświetlacz umożliwia podgląd kanałów
bogate wyposażenie począwszy od solidnej walizki
dla DVB-T możliwość zasilenia przedwzmacniacza różnymi napięciami (5V, 12V, 18V, 24V)